Церебральды сал ауруы бар балалардың ата-аналарына арналған кеңестер.

Құрметті ата-аналар, сіздің балаңыз ерекше, сіз мұны қабылдап, ескеруіңіз керек. Ата-аналар мен ерекше бала арасындағы тиімді әрекеттесуді ұйымдастырудың кейбір принциптеріне тоқталайық.
1) Баланың белсенділігі мен дербестігі.
Ата-ана балаға көмектесуге міндетті, бірақ ол үшін орындап емес, көмектесу керек. Ең қиыны – оның сәтсіз талпыныстарына, оның шаршауына, кейде үмітсіздікке қарау. Бұл қылығыңыз шиеленіске төтеп беруге баулиды,сіздің міндетіңіз және ата-ана махаббатының үлкен ерлігі. Баланың мүмкіндігі мен күшіне деген сеніміңіз оған күш пен батылдық беретінін түсінуіңіз керек.
2) Күн сайын үнемі жаттығулар жасау керек.
Кез келген даму физикалық және психикалық дәйекті түрде жүреді. Сондықтан бала көтерілудің әрбір сатысынан өзі өтуі керек. Сонда ғана ол өзін-өзі басқаруды үйренеді. Біздің міндетіміз — бұл әрекетті дамыту және қолдау, баланың алдына үнемі неғұрлым күрделі мақсаттар қою. Жалқаулық дегеніміз жеңіліс. Оған жол беруге болмайды.
3) Ата-ананың саналы дәрменсіздігі.
Егер сіз баланың сәтсіз әрекеттеріне бұдан былай қарай алмаймын және ол үшін бірдеңе жасауға дайынмын деп ойласаңыз — СІЗ ОЛ ҮШІН ЕМЕС, ӨЗІҢІЗ ҮШІН ӨКІНГЕНІҢІЗ.
Егер сіз бала үшін бірдеңе жасасаңыз, СІЗ одан жаңа нәрсені үйрену мүмкіндігін алып тастадыңыз.
Баланың сақталған психикалық және физикалық қабілеттерін жан-жақты белсендіру және сол арқылы кемістіктің орнын толтыруды, ынталандыру қажет. Біздің мақсатымыз – осы мүмкіндіктерді, дағдыларды баланың толыққанды шығармашылық өмірінің құралына айналдыру. Адамдармен тіл табыса білу, сүйкімділік, тапқырлық, қызығушылықтың кеңдігі, алуан түрлі білімдер баланың дене кемістігінің орнын толтыруға және оның орнын толтыруға көмектеседі, оған өз құрбылары арасында өзін тең дәрежеде сезінуге мүмкіндік береді.
Сондықтан физикалық жетіспеушілікті интеллектуалдық, эмоционалдық және моральдық даму арқылы өтеуге болады және қажет.
4) Ата-ананың баланы және оның кемшілігін сөзсіз қабылдауы.
Науқас балалар өсіп келе жатқан көптеген отбасылардың мәселелерінің бірі — ата-аналардың баланың шектеулі мүмкіндіктерін жоққа шығару реакциясы. Мұндай ата-аналар баланың білімі мен мамандығына жоспар жасайды, оның іс-әрекетінің жоғары жетістіктерін талап етеді, олар балаға деген амбициясымен сипатталады. Есіңізде болсын, ата-аналардың кемістікті жоққа шығару реакциясы баланың жеке саласында бұзылулар тудыруы мүмкін, оның жүйке кернеуі көтерілген сайын ол өзін дәрменсіз сезіне бастайды.
Баланың үйлесімді тұлғалық дамуы ата-ана баланың барлық ерекшеліктерін қабылдап, ауру қоятын шектеулерді ескеріп, оның талаптарын баланың мүмкіндіктерімен байланыстыруға тырысқанда мүмкін болады. Ата-ана мен бала арасындағы қарым-қатынастың негізгі қағидасы — «мүмкіндігінше көп нәрсеге қол жеткізу қажеттілігі».
Науқас балаға дені сау бала сияқты нәрселер қажет, ал сіз оған ең қажет нәрсені — қамқорлық пен өзіңіздің сүйіспеншілігіңізді бере аласыз.